9 Eylül 2015 Çarşamba

Sessizlik


Susarsınız kimi zaman...

Sizi görenler, bir yere baktığınızı zannederler.

Görünen öyle olsa da, yaşanan bambaşka bir şeydir.

Bazen sustuğunuz zaman, gözünüzün önüne belli belirsiz şekilde; manası derin fotoğraflar ve kısa kısa video kayıtlarla sıralanmış bir film şeridi gelir. O ilerledikçe, suskunluğunuz daha da artar yaşadığınıza hayretle bakarak. Gün içerisindeki en güzel filmdir bu aslında.  İçten içe hapsolmuş bir tutkuyla ilerler her bir küçük sahne. Biten bir maçı değişik  açılardan izlemek gibi gelir ama yine de defalarca kez izlersiniz aynı sahneyi. Kimse anlayamaz bunu; onlar hala bir yere baktığınızı zannediyor çünkü.

Bazen sustuğunuz zaman, içinizde bir müzik yankılanır. Sol anahtarı, içinizdeki tek bir gerçek ile satırın başına yerleşmiş; notaları yaşadığınız ve yaşattığınız her ne varsa bu şarkıda duyguların ahengiyle birbirine sarılmış; melodisi yaşanmışlıklarla ve yaşanamamış nice güzelliklerle bu eseri tamamlamış bir şekilde bir  fon müziği oluşturur, siz sustuğunuzda. Hüzzam bir şarkıdır çalan. Kimse anlayamaz. Anlamak için önce aynısını yaşamak gerekir çünkü. Onlar ise hala sizi, bir yere bakıyorsunuz zannederler !

Bazen sustuğunuz zaman, sessizliği istersiniz.  Şehrin telaşe gürültüsü değil yoldan geçen birinin ayak seslerini bile duymak istemezsiniz. Öyle bir yorgunluk gelir ki üzerinize  dünyaya dair her ne varsa yok olsun istersiniz. Mümkün değildir ve sadece istekte kalır çoğu zaman. Sadece  esen bir yelde gözlerinizi kapatıp öylece durursunuz saatlerce. Sizi görenler, olduğunuz yerde bir yere baktığınızı zannederler.

Bazen sustuğunuz zaman, en büyük sevgili ile konuşursunuz içinizden. Önce verdiklerine şükreder, sonra da hayattaki en büyük dileğiniz hale gelen, o yegane ikramı size nasip etmesini dilersiniz. Tüm masumiyetinizle, tüm acizliğinizle, tüm samimiyetinizle, tüm yorulmuşluğunuzla ! Siz susarsınız, ancak o anda zaten konuşuyorsunuzdur. Sizi görenler, durduğunuz yerde bir yere bakıyorsunuz zannederler.

Bazen susmak en iyisi…

Zaten anlatsanız anlayamayacaklardır sustuğunuzu anlamayanlar; o kıymetli nefesiniz heba olmasın..

İçinizdekileri paylaşmak güzeldir ancak, içten bir dilin anlattıklarına kayıtsız kalan bir kulak  yüreğinizi daha çok acıtır. Anlarsınız ki en güzel dinleyiciniz, en büyük sevgilidir zaten.

Benim için sessiz diyorlar…

Gerçekten öyle miyim acaba ?